mezzanine

dün gece altı kız aslılarda kaldık. kudurup saçma sapan bir sürü şey yaptıktan sonra oturup bizim büyük çaresizliğimiz'i izlemeye başladık. filmin yarısında herkes uyuyakaldı, gizemle ben izlemeye devam ettik. nihal'in eve girip "ben geldim" diye bağırdığı sahnede zeynep uykusunda "siktir git" diye bağırdı, güldük. ender'le çetin'in dansını izleyip yine güldük. sonra daha bora'nın şiirini duyamadan ben de uyuyakaldım. bir ara aslı'nın üstünde uyurken gizem'in beni dürtüp "kalk demet'in yanına yat" dediğini hatırlıyorum. ayakta uyuyordum. demet'i uyandırmam ve yatağın üstündeki örtüyü kaldırıp yorganın içine girmemiz gerekiyordu. demet'e kaysana falan dedim ama bana "haa" diyerek cevap verdi. sonra sersemlikle demet'i yatakta ittirdim durdum dibe kadar. üstümüzde göt kadar bir battaniye vardı, bütün gece üşüdüm. demet de üstümü açıp durdu. sonra sabah aslı'nın "hadi yaa kalkın pazara gitmiycez mi" diye cırlamasıyla uyandık. güldük. demet'e "bütün gece üstümü açtın" dedim.  "niye uyandırmadın beni?" dedi. güldük. sonra muazzez bir ara "ya ben gece birine teşekkür ettim burda kimdi o?" dedi. güldük. bir de gece bir ara muazzez'in kafamı okşayıp bana "iyice tarçın oldun artık" dediğini hatırlıyorum. sizce ne yapıyorum? gülüyorum.