insanı en çok kendi zihnine ve duygularına hakim olamaması yıpratıyor sanırım. kimi zaman zihin insan iradesinin önüne geçip hiç görmediği şeyleri gösterebiliyor insana. var sandığınız birçok şey aslında yok, yok sandığınız birçok şey aslında var olabiliyor. bi insanı görmediğiniz iki gün boyunca deliler gibi özlerken üçüncü gün, onu gördüğünüzde onun bulunduğu yerden koşarak uzaklaşmak, kaçmak, onu bir daha hiç görmemek istiyorsunuz ve bütün bunların içinde kendi kendinizi yiyip bitiriyor, kendi delirişinize şahit oluyorsunuz ama ne yazık ki elinizden hiçbir şey gelmiyor.
